Şeker Fabrikası’nın çevresine kattığı ekonomik, kültürel ve sosyal kazanımlar yadsınamaz.
Pancarköy tarlaları, dört bölüme ayrıldı. Pancar ekimi de, her bölgeye dört yılda bir yapıldı. Zaten verimli olan Pancarköy toprakları, pancar ekimi sırasında yapılan bakım ve “sıra ile ekim” nedeniyle daha verimli hale geldi. Buğday, ayçiçeği, mısır v.b. ürünlerde verim arttı. Pancarın yan ürünleri olan yaprak, küspe ve melâs, hayvan üretimine de olumlu etki yaptı. Fabrikaya işçi olarak giren köylüler, bunun yanında tarım ve hayvancılığı da sürdürebildiklerinden, köylünün gelir düzeyi yükseldi. Köye traktör girdi. Ortaklıklar kuruldu. ”9 Ortaklar”, önce Allis Charmes, daha sonraları da Case marka traktör ve çeşitli tarım makineleri (Biçer Atar, sonra Biçer Bağlar, Tınaz Makinesi v.b.) aldılar, kullandılar. Tokaylar’ın gazlı Ferguson’u, Osmanlar’ın Case’si, Mollametler’in Farma’sı, Yaşarlar ile Boyacılar’ın ortaklaşa aldığı Fahr marka traktörü vardı. Traktör ve tarım makinelerinin sayıları giderek çoğaldı.
Alpullu’nun yakınlığı ve yolun düzgünlüğü nedeniyle köyde, 50’li yıllardan da önce, çok sayıda bisiklet vardı. Köye, radyo da erken girdi. Fabrikada çalışan bazı daimi işçilerin (Kampanya döneminde geçici işçiler çalışıyordu) evlerinde, bataryalı radyolar vardı.Halamın kocası olan ve Şeker Fabrikasının daimi işçilerinden Mehmet (Boyacı) Eniştemin, AGA marka kocaman radyosu ve yanında kocaman yuvarlak pilleri ile kocaman bataryası bugün gibi gözümün önünde…
Ekonomik gelişmelere bağlı olarak eğitimde de olumlu gelişmeler yaşandı. Fabrikanın otobüsü ile Babaeski Ortaokulu’na giden köy çocukları, Alpullu Ortaokulu açıldığında, bu okula gitmeye başladılar. Bu okul daha sonraları Alpullu Lisesi oldu. Şeker Sineması, Pazar günleri, köyden gelen çocuklara da açıldı. Öğretime Edirne’de başlayan KÖY ENSTİTÜSÜ, eğitim çalışmalarını bir süre Alpullu’da sürdürdü ve daha sonra Lüleburgaz Emrullah Efendi İlkokulu’na taşındı. Öğrenciler burada öğrenimlerini sürdürürlerken, bir taraftan da, Lüleburgaz Belediyesi’nin bağışladığı alandaki asıl okullarının inşaatlarında çalıştılar. KEPİRTEPE,”yaparak, yaşayarak, üreterek eğitim” sonucunda doğdu ve gelişti. Pancarköy’lü Rafet Kıral ve Mustafa Çıldır, Kepirtepe Köy Enstisü mezunu öğretmenlerimizdendir.
***
Cumhuriyetin ilk yıllarında, köy kalkınmasına da büyük önem verilmişti. Mustafa Kemal,
Ordu Müfettişi olarak Samsun’a giderken yanında olan Kazım Dirik (o sırada Kurmay Başkanı), Kurtuluş Savaşı’ndan sonra Bitlis ve İzmir’de Valilik yapmış,1935’te Trakya Bölgesi Genel Müfettişliği’ne (Edirne, Kırklareli, Tekirdağ, Çanakkale Valiliği) atanmıştı. Trakya Tahkim Kumandanı Tümgeneral Kemal Balıkesir ile birlikte,”sivil-asker dayanışması”nın olumlu örneklerini verdiler. Köyler arası yollar (şoseler) yapıldı ve iki yanları ağaçlandırıldı. Su kaynakları köylere ulaştırıldı. Tarımda, meyvecilikte ve hayvancılıkta önemli gelişmeler başlatıldı. Leghorn cinsi tavuklar, Hemşin cinsi koyunlar, evcil tavşanlar ve yeni cins bitkiler, örnek olarak halka dağıtıldı. Çiftçi mallarını korumak için önlemler alındı. Tarım alanlarına zarar veren domuzlar için kuyruk başına, kargalar için kafa başına ödüller verildi. Sağlıksız çocukların tespiti yapıldı ve aileleri desteklendi. AZAT OBALARI (Ör: Tekirdağ-Çorlu-Velimeşe Köyü Azat Obası) adı altında yaz kampları açılarak, fakir ve bakımsız köy çocuklarının bakımı ve eğitimi gerçekleştirildi.
Alpullu Şeker Fabrikası, tüm bu çalışmaların merkezi konumundaydı. Şeker Fabrikası’nın Yönetici ve üst düzey çalışanlarının yaşadığı TELİÇİ adı verilen alandaki Köşkler, Trakya ziyaretine gelen Atatürk’e olduğu gibi, bölge kalkınması için gelen onurlu konuklara da ev sahipliği yapıyordu. Teliçi; tek katlı, bahçeli ve kaloriferli evleri, asfalt yolları, çeşit çeşit ağaçları, yeşil alanları ve renk renk çiçekleriyle, hayal gücümüzün üzerinde bir yaşam alanıydı. Teliçi’ndeki Hastane de, günümüzün Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi gibi görev yapıyordu. Ayrıca, Sarımsaklı ve Türkgeldi Çiftlikleri de, hem Şeker Fabrikasına ham madde sağlıyor, hem de tarım, hayvancılık ve meyveciliğe destek veriyordu.23 Şubat 1952 tarihinde “Alpullu Pancar Ekicileri Kooperatifi” kuruldu ve Kooperatifçilik giderek gelişti.01 Aralık 1957’de “Şekerbank Alpullu Şubesi” hizmete girdi.